چند وقت پیش زمان جام جهانی که داشتیم بازی هارو مستقیم میدیدیم، دوستم که کاناداست رو تو اسکایپ آنلاین دیدم، بعد باهاش شروع کردیم به احوالپرسی، که گفت اونم داره بازی رو میبینه، من هم فقط از رو شوخی و مثلا خوشمزه گی بهش گفتم که مگه شما فلان ساعت اختلاف زمانی ندارید، چطور داری مستقیم میبینی؟ ولی در عین ناباوری دیدم که داره توضیح میده که "آی کیو" اختلاف ساعت فلان است و بهمان و توضیحات راجع به اینکه اختلاف ناشی از چیست. من اینور کاملا مات مانده بودم، نمیدونستم واقعا الان چی بایستی بگم :ی، شوخی ای که جدی گرفته شده بود تنها چیزی که یادم افتاده بود مثال لاریجانی بود که یه زمانی بنده خدا گفته بود که یه مینیمم شعوری رو برای افراد بایستی قایل شد، چیزی که ازم داشت دریغ میشد.
الان هم داشتم تو این آمار بلاگر نگاه میکردم دیدم که یکی از پست های شوخی و طنز و بیربط n سال پیش راجع به مرحوم کردان، چند وقت پیش، کلی بازدید پیدا کرده، بعد نگاه کردم دیدم که یکی تو یکی از این سایت های بوکمارک لینک کرده و ملت دارند زیرش بحث میکنند و رفرنس و مرجع میارند برای اثباتش، خنده ام گرفت، چی میشه گفت؟ فکر کنم به جایی برسیم که بعد از هر جمله یا هر حرف و حتی شوخی ای حتما مثلا آقا شلدون یه "سارکزیم" هم اضافه کنیم، واقعا اینقدر یعنی مخاطب انسان را پایین تر میبیند؟ چرا آخه؟