سه‌شنبه، خرداد ۲۳، ۱۳۸۵

there 's no way out

بالاخره برگه اعزام ما هم رسید و از 4 تیر بایستی به خدمت بریم . از قرار هم کد آموزش ما همان نزاجا ی تهران بایستی باشد . از همین الان هم که آدم فکر میکنه 20 ماه خدمت واقعا قسمت اعظمی از عمر است ولی دیگر انگار به قول خارجکی ها there 's no way out و بایستی این زمان را در راهی نه چندان مفید و معقول سپری کنیم .
سوزناکترین قسمت قضیه هم قسمتی از همین برگه ای است که برای افراد فرستاده میشود و در آن از آمادگی تان جهت پیوستن به نیروهای مسلح تشکر شده است .انگار که اختیاری برای افراد وجود دارد . بهر حال من خودم خواسته ام که این مدت زمان تا اعلام نتایج کنکور ارشد را لااقل بتوانم آموزش ام را تمام کنم و میتوانستم مثل خیلی های دیگه پروژه یا یکی دیگر از دروس را بیخود لفت اش بدهم تا امروز راهی خدمت نباشیم ولی خوب از آنطرف هم که حساب کنیم آدمیزاد است و عمر محدود ، سه ماه هم برای خودش سه ماه است .
فکر کنم بهتر باشد وقتی جمهوری اسلامی اینقدر نگران مشکل گرفتن نیرو در ارتش های جمهوری آذربایجان یا آمریکا هست که دم به دقیقه از مشکل شدن کار گرفتن نیرو گزارش میدهد ،کمی به این فکر کند که اگه این دوره اجباری خدمت نبود چطور خودش میخواست نیرو جذب کند؟
و سرانجام هم اینکه بسی خوشحالم که در مملکت گل وبلبل عزیزمان ،راهی جز بردن به نیروهای مسلح برای نیروهای جوانش اعم از با سواد و بی سواد وجود ندارد .
فقط دعا کنید این دوره را بهتر تحمل کنیم و زندگیمان سریعتر تلف شود.

۲ نظر:

برای اینکه اولین کسی باشم که دارم کامنتهامو میخونم، بعد از خوندن منتشر میشوند. ممنون از نظرتان