اولین چیزی که یه ایرانی ممکنه تو اولین دیدار از خارج از ایران توجهش رو به شدت جلب کنه، وجود ملیت‌های مختلف تو هر کشوری است. چیزی که انگار معنای واقعی دهکده جهانی است. شما هر جایی که باشید انواع و اقسام ملیت های مختلف رو میبینید. انگار که همه دنیا با هم دوستند و با هم رفت و آمد داشته باشند!
چیز دیگه دیدی است که در اینور دنیا ملیت‌های مختلف نسبت به همدیگه دارند. شاید تو ایران خیلی کم پیش بیاد که مثلا یک خانم سفید پوست حاضر به ازدواج با یک مرد سیاه (سیاه که میگم یعنی یه ذره روشنتر از ذغال) ازدواج کنه، یا مثلا پسری بخواد یه دختر سیاه پوست انتخاب کنه. البته نمیخوام از این رفتار دفاع کنم، ولی یه جورایی به نظرم اعتقاد ما به تساوی همش ادعاست، که در عمل همان کار دیگر رو میکنیم! به نظرم کلی از رفتار ما ها بر اساس همین تعارفات و اعتقادات الکی است که اولین کسی که مخالفشه خودمونیم ولی حالا به هر دلیلی رو نمی‌کنیم. مثلا خیلی‌ها شاید قایل به تساوی بین زن ومرد باشند (لااقل در حرف) ولی تعارف که نیست چقدر حاضریم در رفتارمون هم اینو نشون بدیم. کلا خیلی نکات هست که باید بهش فکر کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
برای اینکه اولین کسی باشم که دارم کامنتهامو میخونم، بعد از خوندن منتشر میشوند. ممنون از نظرتان