دیروز یکشنبه یه بازی بین تراکتورسازی و استقلال برگزار شده. همه با جو غیر عادی و حساسیت بالای بازی‌‌های تراکتور رو در جریان هستند، تصاویری که نود از قبل بازی نشون میده تماشاگرانی است که با هزاران جنگ اعصاب و مشکلات بلیط و نبود راه ورودی مناسب بالاخره زیر برف خودشون رو رسوندند به ورزشگاه. بازی سه اشتباه فاحش داوری داشته (یک پنالتی، یک کارت قرمز اشتباه به نفع استقلال و یک پنالتی نگرفته شده باز به نفع استقلال). بارها این اشتباهات در اسکوبرد ورزشگاه نمایش داده شده تا کاملا تماشاگر را شیر فهم کند که داور سه اشتباه مسلم داشته. تماشاگران بدون جای مشخص، انتظامات ورزشگاه نامناسب و بدون دوربین‌های نظارتی برای تماشاگران خاطی و هزاران مشکل دیگری که معلوم هست چه جوی از ورزشگاه میسازد.
تعدادی از تماشاگران عصبانی که هیچ سیستم نظارتی را نمیبینند شروع به کندن و پرتاب صندلی‌ها و پرتاب یخ و برف کرده اند. در ورزشگاه باشید میدانید که چه قدر چنین کاری برای خود تماشاگران خطرناک هست. این تصاویر هم مکرر از نود نمایش داده میشود و بارها از مسولین مربوطه سوال میشود که چه تعداد صندلی خراب شده. من برایم روشن نیست اینکه ۵۰۰۰ تا خراب شده یا پانصد هزارتا. چه فرقی میکند؟ یه بار کسی از آسیب های احتمالی برای تماشاگران سوال نشده. این وسط همه وکیل مدافع صندلی‌ها شده‌اند. نمیدانم از کی جان آدمیزاد اینقدر کم ارزش شده؟ اینکه چنین کاری شده اشتباه هست و چه یک صندلی و ده تا فرقی میکند مگر؟ کاری اشتباه هست که البته باید دید اصلا چرا امکان چنین کاری فراهم بوده و با هزار عامل مسبب‌اش باید بررسی کرد. اما این تاکید بر روی تعداد صندلی‌ها که خراب شده‌اند بدون اینکه یه بار بپرسیم ببینیم کسی از بین تماشاگرها زخمی شده و یا نه (فقط ۶ دقیقه در یک آیتم نمایش پرتاب صندلی است). از کی صندلی ارزشمندتر از آدمی شده که این صندلی برایش ساخته شده؟ من شمردم تعداد صندلی های کنده شده ۵۴۳۱ تا بوده لطفا کسی هم بشمرد ببینید کسی زخمی شده یا نه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
برای اینکه اولین کسی باشم که دارم کامنتهامو میخونم، بعد از خوندن منتشر میشوند. ممنون از نظرتان