روزهای خاطره انگیز قبل از انتخابات امسال به جرات از خاطر من که هرگز نخواهد رفت. روزهایی سراسر امیدی که به ناگاه در دلهای همه ایجاد شده بود خاطراتی را برایمان رقم زده که به جرات میتوان گفت شاید جزو بهترین ها برایمان باقی خواهد ماند. ۴ سال یاس و سرافکندگی در مملکتی که انگار برای بلاهت و سفاهت بین مسولان اش مسابقه گذاشته بودند، همه را نالان کرده بود ولی انگار که هیچ پایانی برایش وجود ندارد. ذره ذره نفرتی که در دلها کاشته میشد شاید فقط در جک ها وپیامکهایی التیام داشت که انگار قرارند آبی بر روی آتش دل ها باشند. اما همین نفرت هایی که توسط ریس جمهور با همه کارهای نسنجیده و گاها غیر معقول تشدید میشد، انگار مجالی میخواست تا همان فوران نفرتی را ایجاد کنند که به اعتراف همه شاید بینظیر در تاریخ ایران باشد.
دیروز با دیدن ویدئو ها وتصاویر راهپیمایی همه این خاطرات دوباره برایمان زنده شدند، روزهایی سراسر خاطره، ولی اینبا دیگر تنها کاری که میتوان کرد همین نظاره شجاعت مردمی است که در مقابله با دروغ از حق خود کوتاه نمی‌آیند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
برای اینکه اولین کسی باشم که دارم کامنتهامو میخونم، بعد از خوندن منتشر میشوند. ممنون از نظرتان